سرزمین آریایی

---------------------------بنام آفریدگار یگانه ------------------------------

شاید شما هم آدمهای زیادی را دیده باشید که در یاوه گویی استاد هستند وهمیشه

سرگرم بد گویی ونادیده گرفتن خوبی های دیگران هستند

------------

یاوه گویان، افرادی هستند که در استفاده از توانایی های خویش هرگزموفق نمی شوند، و شایستگی آن را در خود سراغ ندارند. از خصوصیات این افراد :

پرت وپلاگویی، سخن چینی، شایعه پراکنی، پرگویی و بالاخره هرزه گویی است. اینان بسیار پر حرفند واز هر دری سخن می گویند واز این شاخه به دان شاخه می پرندهمواره برای خود دلسوزی می کنند و تصور می نمایند که لیاقت داشته اند بیش از آن باشند که هستند، زیرا که در اندازه گیری ظرفیت وشخصیت واقعی خود به اشتباه بزرگی افتاده اند. اینگونه انسانها غالبا خصوصیات مطلوب انسانی دیگران را نیز ویران می کنند ودر عوض سعی می کنند که خود را بالا برده وبسیار خوب جلوه بدهند. البته حقیقت همواره خود را نشان می دهد و عمل ناپسند آنان، عاقبت رسوا گر آنانست. اینان ممکن است تصور کنند به آسانی دیگران را خراب کرده اند اما بسیار مشکل بتوانند خود را آباد کنند با پوچ اندیشی در این خیالند که با کوچک کردن دیگران خویش را بالا می برند در حالی که جنگ آنان با حقیقت، عاقبت به شکست آنان می انجامد. به طور کلی پر حرفی و یاوه گویی را گاه دلیلی برای فرار از یک احساس گناه شدید است که شخص نمی تواند راجع به آن با کسی مشورت و یا حتی صحبت کند. این افراد تا زمانی که دهانشان باز است عقلشان در خواب است؛ و با پر حرفی مهلت تفکر به خویش را نمی دهند. اینان دنیای مغشوش وگناه آلود خود را با پر حرفی و یاوه گویی در مورد دیگران فراموش می کنند. با تهمت زدن و غیبت در مورد دیگران، ناراحتی آنان کمی تخفیف می یابد و شخصیت نا به سامانشان کمی آرام می شود. این افراد در خیال خود اینگونه می پندارند که در بین اطرافیان پذیرفته شده هستند، اما در واقع افرادی طرد شده اند که کمتر کسی حاضر است مطلبی را با آنان در میان بگذارد.

--------------------------------------------------------------------